พระผง(บรรจุกรุ) พิมพ์อกใหญ่ (หลวงพ่อกวย สิรินธโร) วัดโฆษิตาราม

ในข้อเขียนของหนังสือพระและสื่อต่างๆลงไว้ว่า พระชุดแหวกม่านและพระเนื้อดินพิมพ์ต่างๆชุดนี้ ตามประวัติที่ได้สืบค้นมาคือ หลวงพ่อกวยท่านได้สร้างพระพิมพ์แหวกม่านชุดนี้ไว้เมื่อปี พศ. 2500. แต่ได้นำมาบรรจุกรุเมื่อปี พศ. 2507 บริเวณข้างสระน้ำในวัดโฆสิตาราม ตามที่มีการขุดพบเจอพระใส่โอ่ง(ไห)ขนาดเล็กไว้จำนวน 2 โอ่ง โดยหลักๆจะเป็นพระพิมพ์แหวกม่านข้างเม็ด ซึ่งพบมากกว่าพิมพ์อกใหญ่ และมีพิมพ์อื่นปนมาบ้างเล็กน้อย โดยนำพระเก็บในไหแล้วฝังลงกรุไว้ที่ข้างสระด้านหลังโกดังปู่ยอด เดชมา โดยหลวงตากิ่ง(พระในวัด)เป็นผู้จัดการขุดขึ้นมา โดยมีที่มาจากการฝันซ้ำซ้อนที่หลวงพ่อกวยมาบอกให้ทำการขุดขึ้นมาเสีย จึงร่วมกับกรรมการวัดขณะนั้นอีก 2ท่านทำการขุด (หลวงพ่อกวยท่านเมตตาหลวงตากิ่งมากเป็นพิเศษ ด้วยพ่อแม่นำมาฝากหลวงพ่อไว้ตั้งแต่เด็ก หลวงพ่อให้เป็นเด็กวัดบ้านแค ทั้งเล่าเรียนวิชาต่างๆอยู่กับหลวงพ่อจนเติบโตบวชเป็นพระจวบจนสิ้นชีวิต )

อีกสิ่งหนึ่งที่ยืนยันได้คือ..ผู้ที่เป็นหลานหลวงพ่อซึ่งมีบ้านอยู่ข้างวัด ก็ไม่ได้เป็นผู้ขุดพบพระชุดนี้แต่อย่างใดทั้งสิ้น ทั้งยังไม่ได้พระชุดนี้เก็บไว้ขายตามคำเล่าอ้างของเซียนพระที่จะพูดตีกันไว้ก่อน เพราะผู้คนที่สนใจศึกษาเรื่องราวต่างๆมักอ่านพบเสมอว่า มีหลานหลวงพ่อกวยคนหนึ่งเป็นผู้กดสร้างพระจากแม่พิมพ์แท้ๆ โดยใช้เนื้อหามวลสารตามสูตรเดียวกันกับของเดิมสร้างพระส่งขายให้เซียนในหัวเมืองต่างๆรวมทั้งในกรุงเทพนานแล้ว เมื่อมีข่าวว่าพระแหวกม่านและพระเนื้อดินชุดนี้ ขุดพบด้านหลังโกดังบ้านลูกศิษย์ที่เป็นหลานของท่านเช่นนี้ ผู้คนก็จะเหมารวมไปว่าคงเป็นของทำเสริมเพิ่มขึ้นภายหลังแล้วนำมาฝังไว้เป็นแน่แท้ ซึ่งพระชุดที่เนื้อยังสดและมีคราบเทียมแบบนั้นน่าจะเรียกว่าพระข้างกรุเสียมากกว่าซึ่งจะสมกับแหล่งที่มาและลักษณะของพระเอง

โดยบางคนลืมนึกถึงความจริงไปว่า ที่ดินซึ่งฝังพระไว้ก็เป็นที่ดินของวัด ไม่ใช่ที่ดินของเอกชน คนขุดก็ไม่ใช่หลานของหลวงพ่อ คนที่ได้พระไปเกือบทั้งหมดก็ไม่ใช่หลานหลวงพ่อกวย หากใครคนใดคนหนึ่งทำขึ้นมาเพื่อหวังประโยชน์ในวันหน้า คงต้องเป็นผู้ขุดขึ้นมาเองและเป็นผู้ครอบครองหรืออ้างสิทธิไปแล้ว และตามที่สืบค้นมาจากคนเก่าๆมา ที่จริงแล้วหลวงพ่อกวยท่านนำพระเก่าของท่านไปเก็บไว้ตามที่ต่างๆมากหลายแห่ง มีทั้งฝังดินและไม่ฝัง มีทั้งเก็บบนเพดานโบสถ์และตามใต้ฐานพระในที่ต่างๆ รวมทั้งบนเพดานของเรือนพระพุทธเจ้าในวิหารหลังเก่าที่ทำการรื้อเพื่อสร้างใหม่ ที่พบเจอพระพิมพ์ต่างๆด้วยเช่นกันเพียงจะมีไม่มากนักและคนใกล้ชิดวัดต่างขอทำบุญกันไปแทบทั้งหมด ซึ่งพระดีๆเหล่านี้เนื้อจะเก่าแห้งเป็นธรรมชาติ ดูด้วยตาเปล่าก็รู้ว่าเก่าจริงๆ ดังตัวอย่างที่แสดงให้ดูแล้วบางส่วน